Blad-dóu-diable(-óuvale)
Aegilops geniculata
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Blad-dóu-diable, Blad-de-cougiéu, Trauco-sa, Blad-de-couguou.
Noms en français : Égilope ovale, Égilope à inflorescence ovale.
Descripcioun :Aquéu blad-dóu-diable, emé si lònguis arèsto trachis dins li tepiero seco e lis armas secarous. Es uno planto peludo d'en pertout emé de fueio rufo e uno lengueto facho de péu (fotò). L'espigo èi courteto, roundo e caup 2 à 3 espigueto emé à la baso un (de cop dous) avourtoun (fotò). Aegilops neglecta ié sèmblo proun, mai èi pu prim e mai long (espigo de 4 à 6 cm) emé de glumo, pèr l'espigueto d'en bas, de 2 o 3 arèsto (i'a tambèn 2 à 4 avourtoun) .
Usanço :Li blad-dóu-diable soun proche dis àvi fèr de nòsti blad cultiva. Soun adounc bon à manja, mai sara un pau long pèr n'en acampa li grano. Èron acampa en Sicilo à passa tèms.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Aegilops
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 3 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Tepiero seco
- Champ
- Ermas
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterranenco-Touranieno
Ref. sc. : Aegilops geniculata Roth, 1797
(= Aegilops ovata L., 1753 )
Pato-de-lioun(-jauno-e-verdo)
Alchemilla xanthochlora
Rosaceae
Nom en français : Alchémille jaune vert.
Descripcioun :Li pato-de-lioun soun maleisado à destria. Pamens aquelo, pulèu coumuno dins li relarg fres e umide de mountagno èi pas la mai tihouso. Es uno planto pulèu grando e bèn drecho emé uno enflourejado que despasso bèn li fueio. Dóu group ALCHEMILLA, fau verifica que s'atrobon proun de dènt sus li tros de fueio, que i'ague ges de péu sus l'ipantium (ensèn di pèço souto l'ouvàri), nimai sus lou dessubre di fueio ; pamens li péu de pecou de fueio soun bèn dre.
Usanço :Li fueio (ensalado e té) coume li racino soun manjadisso. Èi couneigudo pèr sougna li plago, li bruladuro e pèr sarra li car, adounc bono contro la cacagno. Tambèn s'utiliso pèr d'ùni proublèmo de femo (règlo, pacholo...).
Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2400 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Pelouso fresco
- Riéusset
- Prado à rousèu
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla xanthochlora Rothm., 1937
(= Alchemilla vulgaris auct. )